Wat is dat toch, een laaggradige ontsteking?
Bij laaggradige ontsteking is sprake van een chronische ontsteking. Hierbij is het immuunsysteem chronisch continu actief, maar op zo’n laag niveau dat er geen klassieke ontstekingsverschijnselen zoals roodheid, gezwollenheid en pijn optreden. Ook is het nauwelijks in het bloed meetbaar. Laaggradige ontsteking wordt door verschillende factoren veroorzaakt. Bijvoorbeeld door een westers voedingspatroon met veel bewerkte voedingsmiddelen (brood, pasta, rijst, vruchtensappen, margarine, vleeswaren) en weinig groente, fruit en vis. Maar ook door chronische stress en een slechte slaapkwaliteit.
In het begin merk je er nauwelijks iets van dat het immuunsysteem continu licht geactiveerd is. Meestal zijn er lichte symptomen aanwezig die men als ‘normaal’ beschouwt. Voorbeelden hiervan zijn vermoeidheid, geen zin om te bewegen of te sporten, stemmingswisselingen, sociaal terugtrekgedrag en een verminderd libido. Na verloop van tijd kan laaggradige ontsteking allerlei klachten en ziekten veroorzaken zoals allergieën, diabetes type 2, obesitas, PCOS, fibromyalgie, hart- en vaatziekten, depressie, en in ernstige gevallen bepaalde vormen van kanker en auto-immuunziekten. Daarnaast kan laaggradige ontsteking schildklierklachten veroorzaken.
Het schildklierhormoon is het belangrijkste hormoon voor je stofwisseling. Om je stofwisseling te activeren moet het inactieve schildklierhormoon (T4) omgezet worden naar de actieve vorm. De actieve vorm wordt T3 genoemd. Tijdens een laaggradige ontsteking wordt de omzetting van het inactieve schildklierhormoon (T4) naar het actieve schildklierhormoon (T3) verminderd. Dit zorgt voor een verlaging van de stofwisseling in met name de spieren, lever, nieren, het hart en het spijsverteringsstelsel. Als gevolg hiervan is er minder energie voor deze organen beschikbaar waardoor zij minder actief worden.
Het verlagen van de hoeveelheid actief schildklierhormoon is een strategie van het immuunsysteem om zichzelf langdurig aan te kunnen houden. Een actief immuunsysteem kost namelijk veel energie. Door het energieverbruik van andere organen te verlagen heeft het immuunsysteem zelf meer energie ter beschikking. In eerste instantie is dit een geweldige strategie bij een kortdurende infectie, maar bij een langdurig actief immuunsysteem kan het uiteindelijk tot problemen leiden. Doordat de andere organen langdurig minder energie ter beschikking hebben, zullen zij verwaarlozen. Als gevolg hiervan functioneren deze organen steeds minder goed. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot obstipatie, hartfalen, een verminderde werking van de nieren, en een toename van vetmassa ten koste van spiermassa.
Schildklierklachten kunnen zich uiten in kouwelijkheid, droge huid, vermoeidheid, haaruitval, zwakke nagels, depressieve gevoelens, obstipatie, toename van gewicht en hoofdpijn. Eén van de oorzaken is laaggradige ontsteking. Hierbij is het immuunsysteem continu chronisch licht geactiveerd.
Het doen van een detox geeft je spijsverteringsorganen een paar dagen rust. Elke keer als je iets eet, is je immuunsysteem gealarmeerd, want daar kan mogelijk iets bijzitten wat schadelijk kan zijn voor het lichaam. Door je lichaam rust te geven van mogelijke dreigingen die binnenkomen door voedsel, geef je je lichaam de ruimte om laaggradige ontstekingen op te ruimen. Kritisch naar je levensstijl kijken is ook een goed idee. Laaggradige ontsteking wordt onder andere door een westers voedingspatroon veroorzaakt. Door weer het voedsel te gaan eten waar onze genen op aangepast zijn, kun je laaggradige ontsteking verminderen. Dus minder bewerkt voedsel uit pakjes en zakjes maar lekker veel groente, noten, zaden en eiwitten uit af en toe een stukje vlees, vis of natuurlijke vleesvervangers als peulvruchten.
Bron: revolutionair gezond
