De relatie tussen je immuunsysteem & suikerverslaving. Hoe zit dat precies?

Suiker, of glucose wordt door drie onderdelen van je lichaam gebruikt:

• Je hersenen;
• Je spieren;
• Je immuunsysteem.

Koolhydraten (suikers) is zo langzamerhand een vies woord aan het worden maar vergeet niet dat glycogeen – de energie die omgezet is uit glucose, suikers/ koolhydraten dus, de belangrijkste energiebron is voor je hersenen. Je hersenen hebben dus suikers nodig om goed te functioneren. Wel is het zo dat we in de Westerse cultuur over het algemeen veel meer koolhydraten eten dan nodig is. In principe kan je al een heel groot gedeelte van je koolhydraten inname uit groente en fruit halen, één koolhydratenbron daarnaast in de vorm van brood, pasta of rijst (het liefst in een complexe variant) is voor de meeste mensen die relatief weinig bewegen en een zittend beroep hebben al voldoende.

Het ligt weer wat anders als je een zeer actief beroep hebt of als je veel sport. Je spieren hebben namelijk ook glycogeen nodig. Daarom hebben profsporters meer koolhydraten per dag nodig dan een gemiddeld iemand. Glycogeen wordt op twee plekken in je lichaam opgeslagen: in je spieren en in je lever. Je hersenen hebben echter altijd voorrang op je spieren op de beschikbare hoeveelheid glycogeen. Je spieren kunnen tenslotte nog een tweede energie bron aanspreken: energie vrijgemaakt uit opgeslagen vet (en dat vinden wij natuurlijk super interessant). Wil je dus meer vet verbranden dan zal je dus minder koolhydraten moeten eten dan dat je nodig hebt, zodat je glycogeen voorraad opraakt en je lichaam over gaat op vetverbranding. 

Er zit wel een gemeen addertje onder het gras: energie uit vetcellen halen is voor je lichaam een veel moeilijker proces dan energie uit glycogeen halen. En je lichaam is net zoals de meesten van ons een beetje lui en loves the easy way: zodra je iets van koolhydraten eet, switch je lichaam meteen weer terug op suikerverbranding. Vet verbranden en suiker verbranden kan je lichaam nu eenmaal niet tegelijkertijd.